Punktem wyjścia analizy jest założenie, że w okresie od T0 do Tl występował stan równowagi między dochodami a wydatkami. W następnym okresie, od Tt do T2, strumień dochodów budżetowych był większy niż strumień wydatków, czego skutkiem jest dodatnie saldo (nadwyżka budżetowa), przekształcające się w akumulację publiczną. W kolejnym okresie, od T2 do T3, także występuje nadwyżka budżetowa (100 jednostek), ale wartość akumulacji publicznej wzrasta już do 150 jednostek. Następny rok budżetowy przynosi deficyt. Zakumulowane w poprzednich okresach nadwyżki pozwalają pokryć ten deficyt bez konieczności zadłużania się. Co więcej, zachowana została część zgromadzonych wcześniej finansowych zasobów publicznych (80 jednostek). Chociaż więc w okresie od T3 do TĄ budżet wykazał deficyt w ujęciu rocznym, to przy uwzględnieniu zakumulowanych poprzednio finansowych zasobów publicznych wciąż występuje dodatnie saldo. Sytuacja zmie- nia się w okresie od Ti do Ts, kiedy to deficyt budżetowy jest większy niż finansowe zasoby publiczne, co doprowadza do powstania długu publicznego. Dług ten utrzymuje się nadal (choć się zmniejsza) mimo że w okresie następnym, w ujęciu strumieniowym, znowu pojawiła się nadwyżka budżetowa.
przeczytaj resztę