Na rys. 2 krzywa użyteczności dobra publicznego (sensu stricio) Up jest neutralna względem dochodów indywidualnych. Oznacza to, że każdy obywatel ma dostęp do dobra publicznego niezależnie od tego, jakim dochodem dysponuje. Przykładem takich dóbr jest ochrona narodowa, bezpieczeństwo wewnętrzne, administracja publiczna, drogi publiczne, ochrona środowiska itp. W rzeczywistości stopień użytkowania dobra publicznego przez poszczególnego obywatela może być i jest różny, Częściowo jest to podyktowane czynnikami obiektywnymi, a częściowo subiektywnymi. Jeżeli ktoś żyje w mieście, gdzie istnieje większe skażenie środowiska niż na wsi, to użyteczność dobra publicznego, jakim jest powietrze jest mniejsza. Z kolei mieszkaniec dużego miasta ma większą możliwość korzystania z transportu publicznego.
Neutralność użyteczności dobra publicznego względem dochodów jest oczywiście pewnym uproszczeniem. Istnieje bowiem wiele przypadków, w których poziom dochodów indywidualnych wpływa na użyteczność dóbr publicznych. Dzieje się tak np. wtedy, gdy dana osoba nie może kupić samochodu i nie może korzystać z rozbudowanej sieci dróg publicznych. Niskie dochody mogą być też przyczyną ograniczonego dostępu danej osoby do dóbr przyrody: pobyt w parkach krajobrazowych, korzystanie ze świeżego powietrza itp. Nie to jednak decyduje o istocie zależności między użytecznością dobra publicznego a dochodami indywidualnymi. Prawidłowość jest następująca: użyteczność dobra publicznego sensu stricto jest neutralna względem dochodów indywidualnych.
Leave a reply