Rysunek 9 jest graficznym obrazem przypadku przeciwnego, w którym zakładamy, że elastyczność podaży dobra A jest sztywna. Oznacza to, że nałożenie podatku nie wywołuje zmiany ceny brutto dobra A, natomiast spada cena netto tego dobra w wielkości odpowiadającej wielkości nałożonego podatku.
Rozważmy teraz skutki podatków w sytuacji nieskończonej elastyczności popytu oraz nieskończonej elastyczności podaży, poprzestając już jednak na słownej analizie. Jeżeli popyt na dobro A jest nieskończenie elastyczny, to konsekwencją nałożenia podatku przy nie zmienionej rynkowej cenie jednostkowej brutto musi być drastyczne ograniczenie popytu oraz drastyczny spadek ceny netto osiąganej przez producenta (sprzedawcę), jako skutek niemożliwości wkalkulowania go w cenę dobra A, gdyż nie zostanie ona zaakceptowana przez nabywcę.
W sytuacji nieskończonej elastyczności podaży nałożenie podatku spowoduje ograniczenie jej wielkości, gdyż wzrost podatku wywoła wzrost ceny towaru, ale do momentu równowagi wyznaczonej przez skłonność nabywcy do zapłacenia podwyższonej, w wyniku nałożenia podatku, ceny na dobro A.
W porównaniu z sytuacją przedstawioną na rys. 9 wpływ podatku na rozmiary produkcji dobra A jest większy, co jest rezultatem większej (nieskończonej) elastyczności podaży i popytu ceny na dobro A. Z przedstawionej zależności można wyprowadzić przeciwną prawidłowość, że im mniej elastyczne są podaż i popyt na dany towar lub czynnik produkcji, tym mniejszy jest wpływ podatku na dany rodzaj działalności gospodarczej. Jest to bardzo ważna prawidłowość, gdyż – jak wiemy – podatki mogą wywoływać negatywne skutki, zniekształcające procesy gospodarowania. Stąd też państwo prowadząc politykę fiskalną powinno kierować się m.in. elastycznością podaży (popytu) opodatkowanego dobra. Z punktu widzenia ograniczenia negatywnych skutków nakładania podatków idealnym przedmiotem opodatkowania jest ziemia, której podaż jest sztywna.
Leave a reply