Zjawisko rozkładu dochodów w: społeczeństwie z punktu widzenia kryterium równości analizuje się za pomocą krzywej Lorenza: jej kształt przedstawia rys. 14. Krzywa 0C reprezentuje idealny (absolutny) rozkład dochodów w społeczeństwie. Interpretacja tej krzywej jest następująca: jeżeli dochody znajdujące się w dyspozycji społeczeństwa równają się 100%, to zgodnie z krzywą absolutnej równości procentowy udział ludności w tych dochodach odpowiada idealnie strukturze dochodów. Oznacza to, że np. 10% ludności dysponuje 10% dochodu, 50% ludności dysponuje 50% dochodu itd. Wraz z przesuwaniem się do góry po krzywej idealnej równości 0C wzrasta w jednakowym tempie udział ludności w dochodach społeczeństwa ogółem. Przeciwieństwem krzywej idealnej równości jest krzywa idealnej nierówności. W krańcowej (abstrakcyjnej) sytuacji można wyobrazić sobie, że jedno gospodarstwo domowe (jedna osoba) dysponuje wszystkimi dochodami społecznymi.
W rzeczywistości rozkład dochodów w społeczeństwie nie jest równomierny. Przyczyny tego zjawiska są złożone, a ich analiza wykracza poza ramy niniejszej pracy. Poprzestanę więc na wymienieniu niektórych z nich. Główna przyczyna nierówności dochodów w społeczeństwie tkwi w nierówności dochodów z pracy, te zaś są uzależnione od zdolności fizycznych i umysłowych człowieka, poziomu wykształcenia, wykonywanego zawodu, chęci do pracy, intensywności pracy itp.
Powracając do naszego wykresu należy skonstatować, że krzywa 0JC oznacza, iż np. 80% ogółu społeczeństwa dysponuje zaledwie 45% dochodów, a 20% ludności – 55% dochodów. Krzywa nierówności dochodów ma na naszym wykresie charakter hipotetyczny (przykładowy). Kształt tej krzywej jest różny w różnych krajach i w różnych okresach7.
Z punktu widzenia naszych rozważań istotne jest jednak to, że krzywe nierówności dochodów mogą być i są zmieniane za pomocą podatków. W wyniku podatków pole nierówności 0C/0 zmniejsza się o pole półksiężyca 0J’CJ0.
Leave a reply