Przedstawione podejście ilustrujące zależność między rozmiarami podatku i jego wpływem na ceny produktu A a rozmiarami produkcji (sprzedaży) produktu A wraz z hipotetycznymi skutkami opodatkowania, znajduje pełne zastosowanie do alokacji zasobów. Jest to zupełnie oczywiste, gdyż zasoby te są przedmiotem transakcji rynkowych. Stąd też nałożenie podatku na dany rodzaj zasobów nie może pozostać bez wpływu na jego cenę, a także na zastosowanie w procesach wytwórczych. Jednakże rozłożenie ciężarów podatkowych, jako konsekwencja zastosowania danego czynnika wytwórczego, może kształtować się różnie i jest uzależnione od konstrukcji danego podatku.
Z mikroekonomicznego punktu widzenia nadmierny ciężar opodatkowania zostanie ujawniony przez działanie prawa podaży i popytu. Zagadnienie to rozpatrzymy na przykładzie graficznym (rys. 10).
Jeżeli przyjmiemy, że dobro A nie zostało – w punkcie wyjścia analizy – obłożone podatkiem, to równowaga ukształtuje się w punkcie E. W punkcie tym przy cenie 0P zostanie sprzedana ilość dobra odpowiadająca odcinkowi 0C. W konsekwencji obłożenia dobra A podatkiem w wysokości odpowiadającej odcinkowi PP', krzywa podaży PR przesunie się do góry do pozycji P’R'. Przy elastycznym popycie nastąpi jego spadek: ilość sprzedanego dobra A będzie odpowiadać odcinkowi OB przy cenie 0P', co oznacza, że równowaga ukształtuje się w punkcie Dochody państwa z tytułu podatku odpowiadają prostokątowi o powierzchni PP’E’G, a pełny ciężar podatku zostanie poniesiony przez nabywcę (zakładamy, że koszty produkcji są stałe).
Leave a reply