Zaangażowanie Banku Anglii w bezpośrednie finansowanie rządu znajduje wyraz w bilansie Banku, daje też pewne podstawy oceny zakresu zjawiska. Działalność Banku Anglii tradycyjnie (od roku 1844) jest prowadzona w ramach dwóch departamentów: Departamentu Emisyjnego i Departamentu Bankowego.
Celem pierwszego z wymienionych departamentów jest emisja banknotów, czyli Fiducjarnego pieniądza papierowego gwarantowanego przez państwo. Z tego względu Departament Emisyjny Banku Anglii zaticzany jest do sektora publicznego. Wynika to także stąd, że emisja banknotów i bicie monet znajduje zabezpieczenie w państwowych papierach wartościowych. Departament Emisyjny osiągane dochody wpłaca na rachunek rządu, stąd emisja banknotów jest formą darmowego kredytu dla rządu. Departament Bankowy jest normalnym oddziałem operacyjnym, którego działalność koncentruje się na dalszych (pozaemisyjnych) funkcjach banku centralnego.
Tablica 14 przedstawia bilans Banku Anglii w roku 1991. Zwracam uwagę, że bilans zawiera stan zobowiązań i należności oraz że bilans za jeden rok nie może być podstawą oceny roli Banku Anglii w finansowaniu deficytu budżetowego.
Zawiera historyczny dług państwa w wysokości 11 min funtów. 0 Tytko część zobowiązań, z pominięciem kapitału Banku, którego właścicielom jest skarb państwa: wynosił on 14.6 min funtów. e 2 wyłączeniem władz lokalnych oraz depozytów korporacji publicznych, które są zaliczone do rezerw i rachunków.
Państwowe papiery wartościowe występujące po stronie aktywów bilansu Departamentu Emisyjnego mają inny charakter niż państwowe papiery wartościowe występujące po stronie aktywów bilansu Departamentu Bankowego. Te pierwsze stanowią zabezpieczenie emisji banknotów. Są to długoterminowe i krótkoterminowe obligacje skarbowe oraz obligacje gwarantowane przez państwo, przejściowy kredyt skarbowy, rezerwa pieniądza zdawkowego oraz minimalne ilości złota i inne papiery wartościowe.
Górna granica emisji banknotów została określona przez „Currency and Bank Notę Act” z 1954 r. na 1575 min funtów. Granica ta była jednak wielokrotnie podnoszona decyzją Ministerstwa Skarbu. Decyzja taka jest uzgadniana z Gubernatorem Banku. Obowiązuje zasada, że jeżeli podwyższony kontyngent banknotów pozostanie w obiegu więcej niż dwa lata, to decyzja Ministerstwa Skarbu musi zostać zaakceptowana przez parlament.
Leave a reply