Makrospołeczny aspekt redystrybucji dochodów polega na analizowaniu skutku tego rodzaju działalności państwa dla różnych grup społecznych, np. emerytów, rencistów, pracowników sektora publicznego (nauczycieli, lekarzy), grup zawodowych sektora prywatnego itd.
Do szczegółowych makroekonomicznych i makrospołecznych kryteriów redystrybucji dochodów dokonywanej przez władze publiczne będę powracać w wielu miejscach pracy, gdyż redystrybucyjna funkcja finansów publicznych stanowi centralny element przedmiotu naszych rozważań. W kategoriach ogólnych można stwierdzić, że podstawowym kryterium redystrybucji dochodów w aspekcie makroekonomicznym i makrospołecznym jest taki jej zakres (rozmiar) i taka jej struktura, które pozwalają w sposób niezakłócony funkcjonować gospodarce, a państwu wypełniać jego funkcje publiczne i społeczne. Oczywiste jest, że takie sformułowanie kryterium jest nazbyt ogólne, nie ma więc większego znaczenia praktycznego. W rzeczywistości redystrybucyjna funkcja finansów publicznych jest realizowana przez ogromną ilość operacji finansowych, w ramach których pojawia się szereg sprzeczności i konfliktów. Mają one zasadniczy wpływ na funkcjonowanie gospodarki, na realizację publicznych i społecznych zadań państwa. Przy realizacji redystrybucyjnej funkcji finansów publicznych państwo musi podjąć decyzje co do rodzaju instrumentów (np. jakie podatki), ich budowy itd. Te szczegółowe kwestie nie podważają znaczenia wymienionego wyżej ogólnego kryterium redystrybucji dochodów. Kryterium to jest ogólnym kanonem i wyznacznikiem działalności redystrybucyjnej władz publicznych i musi być brane pod uwagę przy szczegółowych decyzjach redystrybucyjnych.
Leave a reply