Jeżeli powyższe rozważania odnieść do systemu finansów publicznych w Polsce, to można – uprzedzając nieco dalsze rozważania – stwierdzić, że zmiany, jakie zaszły w sferze finansów, oznaczają zanikanie starego systemu, ale nie dokonuje się to w sposób rewolucyjny. Zmiany te są jednak tak głębokie, że tworzy się nowa jakość, czyli nowy system finansów publicznych. Do oceny procesu budowy oraz stanu systemu finansów publicznych w Polsce będę stosować następujące kryteria:
– 1) istnienie lub brak koncepcji systemu finansów publicznych w Polsce, której byłyby podporządkowane wprowadzane zmiany,
– 2) skuteczność systemu finansów publicznych rozumiana jako zdolność do realizacji celów oraz zadań polityki gospodarczej i społecznej państwa w szczególnych warunkach transformacji ustroju ekonomicznego,
– 3) wewnętrzna zgodność systemu finansów publicznych,
– 4) stopień skomplikowania systemu finansów publicznych,
– 5) tempo zmian w systemie finansów publicznych w stosunku do innych zmian systemowych,
– 6) względna trwałość nowych rozwiązań (elementów) systemu (przyjęcie tego kryterium zamiast kryterium stabilności systemu finansów publicznych wynika stąd, że system nie jest jeszcze w pełni ukształtowany).
Leave a reply