Analizując hipotetyczne skutki nakładania podatków można było się przekonać, że istnieją możliwości przerzucania ciężarów podatkowych na inne osoby lub podmioty gospodarcze. Takie zachowanie się podatników należy uznać za naturalne z ekonomicznego punktu widzenia. Podatnik bowiem dąży do zachowania (ochrony) swoich dochodów (majątku)8. Problem polega jednak na tym, że przerzucalność podatków może przybrać tak poważne rozmiary, iż zniekształci istotnie system podatkowy i ograniczy stopień realizacji celów państwa. Stąd też zjawisko przerzucalności może być groźne, jeżeli np. spowoduje nadmierne obciążenie jednej grupy podatników i nadmierne złagodzenie ciężarów innej grupy. Przerzucenie podatków prowadzi do zakłóceń w funkcjonowaniu mechanizmu rynkowego, skoro jedne przedsiębiorstwa są bardziej od innych obciążone podatkiem. System podatkowy powinien więc uwzględniać możliwość (mechanizm) przerzucania podatków oraz zapobiegać temu zjawisku wtedy, gdy jest ono niepożądane. Lepszemu zrozumieniu istoty przerzuca!ności podatków służy ich podział na:
– podatki pośrednie,
– podatki bezpośrednie.
Podatki pośrednie ex definitione są łatwe do przerzucenia. Co więcej, niektóre podatki z założenia są przerzucane z podatnika, który jest zarazem płatnikiem, na inny podmiot. Typowym tego przykładem są podatki typu akcyzowego, tzn. podatki od wydatków, zwłaszcza na szczególne rodzaje towarów, takich jak alkohol, benzyna, papierosy. Na ogół przyjmuje się, że wszystkie podatki pośrednie są możliwe do przerzucenia w ceny towarów i usług. Chodzi o podatki przychodowe, takie jak podatek od wartości dodanej (VAT), podatek obrotowy itp.
Leave a reply