Cechą dobrej polityki fiskalnej jest też stabilność zasad. Jest ona warunkiem racjonalnego zachowania się podmiotów gospodarczych, daje podstawę podejmowania decyzji średnio- i długookresowych. W stabilności reguł polityki fiskalnej zainteresowane są więc: przedsiębiorstwa krajowe, gospodarstwa domowe, inwestorzy zagraniczni, władze samorządowe itd. Zainteresowanie to wynika z faktu, że muszą oni mieć wiedzę odnośnie do przewidywanych podatków, udziału władz samorządowych w dochodach władz centralnych, opodatkowaniu dochodów transferowanych za granicę itd.
Postulat stabilności reguł polityki fiskalnej nie oznacza wcale ich niezmienności, gdyż byłoby to wyrazem braku realizmu ze strony władz publicznych, jak i podmiotów gospodarczych. Sytuacja gospodarcza i społeczna kraju oraz otoczenia podlega zmianom, na które muszą reagować władze publiczne. Niemniej jednak ciągłe zmiany zasad polityki fiskalnej prowadzą do negatywnych zjawisk oraz obracają się przeciwko społeczeństwu i gospodarce. W tej sytuacji należałoby przyjąć regułę, że w systemach demokratycznych istotniejsze zmiany dotyczące polityki fiskalnej (podatki, wydatki budżetowe, deficyt budżetowy, dług publiczny itd.) mogą być wprowadzane tylko przy okazji wyborów parlamentarnych (lub prezydenckich – w zależności od istniejącego ustroju). Rozwiązanie takie dawałoby wyborcom szansę zrozumienia intencji głównych partii politycznych ubiegających się o władzę, a to stanowiłoby podstawę akceptacji lub odrzucenia przez wyborców zmian w sferze polityki fiskalnej.
Leave a reply