Redystrybucyjne skutki podatków

Głównym narzędziem redystrybucji dochodów przez państwo są podatki. Państwo realizując za pomocą podatków cele fiskalne jednocześnie dokonuje korekty dochodów wedle uznanych kryteriów.

Działalność fiskalna państwa ma więc zaszyfrowane cele pozafiskalne: są one jednym z wyrazów interweniowania państwa w funkcjonowanie mechanizmu rynkowego. Przesłankami interwencjonizmu państwowego są niesprawności rynku, wyrażające się m.in. w nieprawidłowym (nadmiernie zróżnicowanym) podziale dochodów w społeczeństwie.

Ponieważ przejmowanie przez państwo dochodów, głównie w postaci podatków, prowadzi zwykle do wyprowadzenia części dochodów poza obieg ściśle gospodarczy, działalność fiskalna państwa w wielu przypadkach jest w opozycji wobec efektywności gospodarowania. Jest to więc przykład konfliktu między różnymi celami państwa i gospodarki. W związku z tym pojawia się z całą ostrością teoretyczny problem granic redystrybucji budżetowej, dokonywanej głównie przez podatki.

Jednym z pozafiskalnych motywów gromadzenia dochodów przez państwo jest równość i sprawiedliwość społeczna. Rynek jest bezwzględnym „organizatorem” życia gospodarczego i społecznego. W funkcjonowaniu rynku występują też nieprawidłowości, będące np. skutkiem nieuczciwej konkurencji, monopolizacji, dyskryminacji płacowej pewnych grup ludności itd. Wyłania się stąd zadanie dla państwa korygowania nieuzasadnionych rozpiętości w dochodach poszczególnych podmiotów. Korekta ta dokonywana jest głównie za pomocą podatków, w mniejszym zaś stopniu za pomocą wydatków, np. w postaci zasiłków z opieki społecznej.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>